Vrijdag morgen, zes uur ,s morgens staat de renault de trappelen om de snelweg op te kunnen, gedrieën, zoon Dave, vriendin Pipi en ik vullen de cabine, voor een ruim 500 kilometer lange rit naar Orchersleben, de reis verloopt spoedig en rond drie uur komen we aan op het rennerskwartier van de off road afdeling van de Motorsport Arena Orchersleben, Gröningen.
https://trucktrialsport.com/wp-content/uploads/2012/08/Kopie-van-2012-Groningen-003.jpg 640w" sizes="(max-width: 240px) 100vw, 240px" />
Het was even zoeken op deze verzengend hete vrijdagmiddag. De organisatoren hadden in hun aan reis adres het adres van de motorsport arena gegeven, maar het deel waar we rijden gaan is een apart deel van de arena, een terrein wat zich enkele Kilometers verderop bevind.
Maar we vinden altijd alles,dus ook de Arena waar het strijdtoneel zich zal afspelen. Het rennerskwartier was mooi ruim en voorzien van een uit grind bestaande ondergrond. We vonden een mooi plekje langs een hoge kant, wat later een perfecte plek bleek te wezen. Magirus afgeladen en naar de keuring en inschrijving. Na de verplichte handelingen waren we klaar voor de strijd, nog even het kamp in orde maken, partytent opzetten en tafel en banken neerzetten. Het bier na deze bezigheden was dan ook meer dan verdient , diverse collega,s begroet en heerlijk wezen zwemmen in het even verderop gelegen en aan het terrein grenzende gröninger see, het is een meer van 16 meter diep en ontstaan door zand afgraving. Op zo,n hete dag is zo,n meer een heerlijke mannier om af te koelen na een slopend hete dag van rond de 30 graden.
Om zeven uur was er door de organisatie een vergadering gepland, dit is voor de eerste maal in de geschiedenis van het EK truck trial dat wij als rijders om onze mening wordt gevraagd. Ik denk dat het ook een beetje heeft te maken met het feit dat er een andere truck trial organisatie is ontstaan, de TTDC truck trial club Duitsland. Al diverse teams uit de EK tt scene hebben daar een wedstrijd verreden. En de OVS voelt de hete concurentie adem in hun nek. Een van de agenda punten was het stemmen voor en tegen het nieuwe in groepen rijden. We rijden nu niet meer in klassen maar in groepen., elke groep bestaat uit een auto van een klasse. De stemming bracht het volgende, 15 teams voor klasse rijden, en 17 teams voor groepen rijden, wij zijn voor groepen rijden, geeft meer rust voor ons. Na deze stemming volgde nog een waslijst punten waar naar harte lust om gediscuteerd werd. Onze  aandacht had het niet meer zo, ik had honger en het was warm, en het Duits begon ik steeds moeilijker te volgen Na twee uur was het einde vergadering en wij spoeden ons naar het kamp waar Pipi al met het eten bezig was, wat wij dan weer als een stel hongerige kokmeeuwen naar binnen schrokte.
Na eten werd het tijd om een beetje te ontspannen. Rust werd ons niet echt gegund want commissaris “bugsy†Jörg kwam even langs voor een praatje, na diverse biertjes en een halve fles jutter, we waren net lekker aan het praten, begon de wind flink op te steken. Het dreigde de hele middag al, en eindelijk stortte de verfrissende regen neer op ons. In een klap werden alle hinderlijke muggen verjaagd, de warmte werd weggedrukt en de regen stortte op onze tent neer met een kracht dat ik bang was deze het zou begeven. Bijeen gekropen in het midden van de tent konden we net aan droog blijven. Het zou een groot deel van de nacht regenen.
https://trucktrialsport.com/wp-content/uploads/2012/08/Kopie-van-2012-Groningen-026.jpg 640w" sizes="(max-width: 300px) 100vw, 300px" />
Zaterdagmorgen scheen de zon, de regen had de warmte verjaagd en de temperatuur was aangenaam. Negen uur stonden we samen met de andere deelnemers paraat bij de organisatie trailer voor de rijders briefing. Na de gebruikelijke mededelingen door hoofd commissaris hermann Smits Konden we gaan rijden. Wij waren ingedeeld in groep één, samen met een S1, S2, en P1 auto, geen auto,s waaraan we ons een beetje konden meten dus waren we op onszelf aangewezen. Onze klasse, de S4 bestond uit 3 auto,s, Jan Borzym met zijn zwarte Oeral, het franse team, Francis wey met hun mercedes 6×6 en wij met onze magirus. Het franse team is vorig jaar voor het eerst gaan rijden en zijn toen meteen europees kampioen geworden,niet omdat ze zo goed reden, maar omdat ze alle 6 wedstrijden reden, en hun concurrenten jan en ik hadden er maar 2 gereden, dan ben je automatisch kampioen.
https://trucktrialsport.com/wp-content/uploads/2012/08/Kopie-van-2012-Groningen-044.jpg 640w" sizes="(max-width: 300px) 100vw, 300px" />
Alle twintig secties van dit weekeinde had de organisator gebouwd op of tegen de bergen, bijna altijd een stijle afdaling of een opgang. In de eerste sectie die we moesten rijden zat een steile opgang, met boven aan een poortje. Maar de regen van de nacht had van de meeste uit leem achtig ondergrond besstaande parkoersen een gladde op een ijsbaan gelijkende ondergrond gecreëerd. Van strak sturen in zo,n sectie kan dan ook geen sprake zijn, wij kunnen eerder spreken van een ongecontroleerd ge-glij . Laat staan dat er sprak zou zijn van enige opgaande lijnen onzere magirus, de vruchteloze poging om een enigszins steile helling op te komen om aldaar een poortje te scoren moesten wij al snel staken omdat wij ons geeneens een wagenlengte konden verheven. Het was zaak deze sectie zonder al te veel schade uit te komen zodat wij tenminste niet ook nog een aantal strafpunten van een voortijdig afgebroken proef aan onze korte broek zouden krijgen. Nadat we doelloos de sectie door gegleden waren en hier en daar nog wat onschuldige paaltjes hadden omgereden konden we heelhuids de sectie verlaten.De volgende sectie was er een met een flinke afdaling maar hier konden we wel redelijk uit de voeten. Afgezien dat ik een verkeerde inschatting had gemaakt van een poortje waar we heel erg zijdelings schuin kwamen te staan en in een ultieme reddingspoging onze magirus de sporen gaf om weer in een rechtere positie te komen, en daarbij een aantal paaltjes meenam reden we deze sectie niet onverdienstelijk. Gaande weg de dag werd de grond wat droger en begon het rijden wat beter te gaan, het geheel ongecontroleerde glibberen was verleden tijd, nu lag het gewoon weer allemaal aan ons zelf.
https://trucktrialsport.com/wp-content/uploads/2012/08/Kopie-van-2012-Groningen-036.jpg 640w" sizes="(max-width: 300px) 100vw, 300px" />
De rest van de dag hadden we beide het gevoel dat het niet erg soepel liep allemaal, foutje met sturen, geen goede plannen, manoeuvres die niet wilde zoals we dat wilde doen, onnodig paaltjes omrijden, kortom niet echt een jubel stemming. En toen we , s avonds het tussen klassement bekeken en daarin constateerde dat het franse team in onze klasse vijftig punten op ons voor stond en wij gedegradeerd waren tot een derde plaats verging ons het jubelen helemaal. Na het eten hebben wij onze strategie eens bekeken. Mijn zoon Dave vroeg mij om meer te communiceren tijdens het rijden. Heel vaak weet hij dus niet wat ik van plan ben en kan hij hierop niet anticiperen. Dat was wel even een punt, hij had wel even gelijk, heb ik nooit over nagedacht, heel veel dingen zijn vanzelfsprekend voor mij, en dan deel je die dingen niet. Ik zie er zeker het nut van, zo kan hij ook meedenken in de keuze van de te kiezen versnelling, of het aan en uitschakelen van de sperren en de eventueel te volgen koers .Ik vond het fijn dat hij er over sprak, zo kan ik er iets mee doen.
https://trucktrialsport.com/wp-content/uploads/2012/08/Kopie-van-2012-Groningen-047.jpg 640w" sizes="(max-width: 240px) 100vw, 240px" />
Zondagmorgen negen uur dienden we klaar te staan bij een voor onze groep bestemde sectie. Om half negen zou er bij de orga trailer een lijst hangen met de groepen indeling. Een verrassing mijnerzijds, we gaan deze zondag niet in groepen rijden maar in klassen. Ook leuk, rijden we met maar drie auto,s, kunnen we lekker veel rijden. Blijkbaar hadden ze dit bij de vergadering besloten, is wel een goed deal, een dag groepen, een dag klasse rijden De eerste sectie was wel een moeilijke, als derde zouden we starten, dus we konden even aanzien wat onze collega,s zouden doen. Maar meteen kwam de onrust weer bij mij op, nu kon ik dus weer direct zien wat mijn collega,s doen en dat maakt mij onzeker over de te rijden koers in de sectie. Er waren een aantal passages die ik als erg moeilijk inschatten, maar toen ik het franse team met de Mercedes moeiteloos deze passages zag nemen steeg de onrust alleen maar meer. Daarom vind ik het in groepen rijden zo fijn, dan zie je niet wat andere doen en kan je daar ook geen conclusies trekken. Het had een deel van de nacht geregend en ook nu waren de secties weer erg glad. Maar ondanks de afgekloven banden van de magirus reed hij moeiteloos door de sectie heen. Een deel van de sectie reden we hetzelfde als de Mercedes maar ook onze eigen route ging goed.
https://trucktrialsport.com/wp-content/uploads/2012/08/Kopie-van-2012-Groningen-024.jpg 640w" sizes="(max-width: 240px) 100vw, 240px" />
Het communiceren ging veel beter, het kost me niet veel moeite om meer te praten, eigenlijk ook heel leuk. Omdat we maar met drie auto,s zijn ging het rijden lekker vlot, en om elf uur begonnen we al met de derde sectie van die dag. In een sectie waar de Mercedes als laatste zou starten begon de lucht flink te betrekken. Net toen het franse team halverwege de sectie was brak de lucht open en een ware stortvloed van regen deed iedereen vluchten van de heuvels om te schuilen waar geschuild kon worden. De regen kwam met bakken uit de lucht en de organisatie besloot de wedstrijd voor zeker een uur te staken. Dus wij gingen ook maar even eten en afwachten totdat de regen zou stoppen. Terug gekomen in het renners kwartier zagen wij dat er een soort meer ontstaan was ,behalve waar wij stonden, lekker hoog en droog, zoals het een echte ,ollander betaamt . Rond twee uur werd de wedstrijd weer vervolgd, de regen had wel zijn sporen achter gelaten, veel secties waren onbegaanbaar geworden, maar de show must going on dus rijden maar weer. De Mercedes was nu wel wat in het voordeel, hij heeft zo goed als nieuwe banden met een soort tractor-profiel, daar waar ik helemaal nix klaarmaak op een helling klauterde hij zo tegen op, ook zijn 500 pk hielp wel een beetje ,daarentegen is hij 12 ton zwaar, en wij maar 7,5 ton,met maar 180 pk, dat dan weer wel. Maar ook hij maakte grove fouten, in een sectie waar Jan Borzym en wij er voor kozen om alleen de in en uitgang te rijden omdat het zo glad was dat we er helmaal nix konden doen wilde hij nog een poortje nemen die een beetje boven aan de helling lag. Het resultaat was dat hij dwars naar beneden gleed en met heel veel geluk kwam hij heelhuids beneden zonder om te vallen, en tegelijkertijd  nam hij nog even een paar poortjes mee naar beneden. De rest van de middag reden we wel redelijk, maar we hadden allebei het idee dat we ver achter de Mercedes van het franse team lagen. jan Borzym lag ver voor op nummer één dus. Toen we in een van de laatste sectie een heuvel niet goed opkwamen omdat de motor steeds vermogen kwijt raakte, en zodoende bijna aan het maximale richtingswissels zaten. Toen we erg ongecontroleerd een helling naar beneden af denderde en net voor het lint nog konden stoppen hadden we geen wissels meer en konden niet meer weg komen. Einde sectie En flink wat strafpunten. Nu konden we het helemaal wel vergeten tegen de fransen dachten we.  De stemming binnen ons team werd er niet beter op, de mercedes moest het ontgelden  in onze frustratie dat we derde zouden worden, lekker alles en iedereen de schuld gegeven zodat we maar niet bij ons zelf uit zouden komen, maar van binnen weet ik dat het altijd je eigen verantwoording is als het mis gaat, ook als het goed gaat trouwens. Pipi wees mij er wel op dat dit ook een emotie is die bij sport voor komt, kijk daar wordt je dan weer blij van, het is de schuld van de emotie, dus toch niet bij mezelf terecht gekomen, pffffff
https://trucktrialsport.com/wp-content/uploads/2012/08/Kopie-van-2012-Groningen-053.jpg 640w" sizes="(max-width: 300px) 100vw, 300px" />
Maar wat schertste onze verbazing, later bij de prijsuitreiking werden we als nummer twee het podium op geroepen, en net als wij was het franse team ook erg verast, dat zij derde waren geworden.Het was een mooie wedstrijd, hoop geleerd, rijden met Dave gaat steeds beter, en het is hartstikke leuk om met hem te rijden. De volgende wedstrijd is in Frankrijk, bij het circuit de la vilaine in het plaatsje Thiembronne in de buurt van Calais. Dit is de eerste keer dat er een truck trial verreden wordt hier.
Ron van gemeren 2012