Bij nurburg hoort ring, de nurburgring, 2 km van dit wereldberoemde circuit is een 4 x 4 terrein van Camp 4 fun.Op dit terrein werd de trial verreden, met een behoorlijke moeilijkheids graadDe grond bestond hoofdzakelijk uit een soort klei.Maar er waren ook plekken waar op dinosaurus eieren gelijkende keien zich hadden genesteld.Zulke keien he trekken als een magneet de heren commissarissen aan die er dan naar hartelust op de meest onmogelijke punten poortjes in gaan planten.Dit geld ook voor de schuine en lange hellingen, als een stel klipgeiten gaan ze dan tekeer om de poortjes zo neer te zetten dat een achtbaan in disneyland er nix bij vergeleken isDe opper commissaris Herman Smits is er een van het ergste soortSoms denkt hij dat trucktrialers alles doen om te winnen, maar vaak wint het gezonde verstand van deze onverschrokken teams het.Zo weigerde de 2 grootste klassen, de S4 en S5, om een bepaalde proef te doen, later is deze sectie ook veranderd.Zo wilden ze onze trucks van een 3 meter hoge recht naar beneden gerichte afgang laten afdonderen gevolgd door een heel schuine helling van 40 meter lengte met onderaan grote rotsblokken waar we al dan niet over de kop tegen aan zouden flikkeren.Het is niet ver rijden vanaf het thuishonk, dus vertrokken we met het hele spul rond half negen donderdagmorgen naar de Eifel, een 350 kilometer sturen.Ik werd vergezeld door mijn zoon Dave en mijn vriendin Marianne, mijn broer en bijrijder was met zijn eigen familie en auto die kant op gereden om daar in een van te voren besproken hotel in het nabij gelegen plaatsje mullenbach in te trekkenDe reis verliep voorspoedig en tegen twee uur in de middag reden wij het natte renners kwartier binnen.We werden begroet door Herman Schoch, een van de organisatoren en deelde ons mede dat we overal konden gaan staan.Het renners kwartier bestond uit een glooiende grasland welke weldra door een combinatie van regen en vrachtwagenbandenin een baggerzooi zou veranderenDe mooie rechte plekken waren al bezet door de grote jongens met hun duizend bommen en granaten campers en trucks met opleggers en aanhangersDus wij een plekje uitgezocht om er vervolgens te gaan staan en vervolgens werd ons mede gedeeld dat we daar niet konden gaan staan want dit of dat en weet ik veelGloeiende gloeiende……..Dus maar weer ergens anders heen, natuurlijk niet weg kunnen komen met Renault en oplegger dus magirus afladen en voorspannen om zo een nog mooier plekje uit te zoekenBoven aan in het rennerskwartier.Mijn broer was inmiddels ook gearriveerd met Els en Thom en gezamenlijk zijn we eerst maar even wat gaan drinken en bijpraten.Het keuren en aanmelden stelt niet zo veel voor, eigenlijk kijken ze of alle verplichte stickers nog goed zitten en waar nodig moeten we nieuwe opplakken.Startgeld betalen, vrije doorgang kaarten en sectie plannen in ontvangst nemen en klaar voor de big bangWe hadden nog wat tijd over dus zijn mijn broer Wil en ik secties gaan bekijken.In bijna alle gevallen zijn de secties compleet en gereed op vrijdag.Ja mag deze dan ook gewoon betreden, te voet dan.Het heeft heel veel voordelen als je de secties van te voren verkent, dan zijn de verrassingen niet zo groot als je ze de volgende dag moet rijdenEn het geeft wel wat rust als je al een bepaald plan hebtom half zeven zijn we met de wedstrijd wagens in optocht naar de Nrburgring gereden en bij terugkomst hebben we maar eens wat gegeten.Zaterdag morgen om kwart voor negen rijders bespreking, het had in de nacht flink geregend dus de bagger was rijkelijk aanwezig.Na de huishoudelijke mededelingen en de aan de alle klasse toegewezen sectie en commissaris kon het spel beginnen.Onze commissaris voor deze dag was Jörg, een fijne vent en goede commissaris.Onze eerste sectie was niet al te moeilijk, een 7 tal poortjes waarvan er 3 sowieso niet te rijden waren.Wij starten als 4e in een serie van 6, en na de 10 minuten verkenning te voet starte de eerste wagen, Udo Heidenreich die voor deze gelegenheid zijn wagen, een MAN, had laten chiptunen tot rond de 550 pk, waar is de grens, ter vergelijking onze magirus deutz is 180 pkToen wij deze eerste sectie verreden ging het niet geheel als geplant, wegglijdenden wielen en verkeerd in geschatte bochten speelden ons parten.Maar toch niet de slechtste uit onze serie.De volgend proef bestond uit een zeer schuine helling met onderaan een 5 tal poortjes in water en een paar vervelende heuveltjes.Het eerste deel ging perfect en een lastig gelegen poortje voor een heuvel namen we op het scherpst van de snede.Helaas liet ik het gas te vroeg los waardoor de wagen snelheid verloor en zo kwamen we met de middelste beschermplaat boven op de zandrug terecht waardoor we als een meikever met al onze zes wielen in de lucht spartelden.Een shovel heeft ons uit de benarde positie bevrijd, maar voor deze sectie werden we wel gediskwalificeerd.Je zou zeggen als je van je voorganger ziet dat hij blijft hangen dan geef je wat extra gas om er overheen te komen, zo niet team Brouwers met de ex iveco van Ton Stoker.Holger bleef op precies dezelfde manier hangen, terwijl hij voor het volgend poortje, een stijle helling omhoog , de weg had laten ontruimen, beetje dom.Deze sectie is maar door een auto uitgereden, en dat was de laatste starter, Udo Heidenreich.Herman anzini met zijn Steyer werd er uit getakeld omdat hij een gebroken spoorstang had, Jan Borzym met zij Oeral ging over het lint, Phllipp moest afbreken omdat hij meer dan zes keer van richting veranderde en de rest is bekent.Dus we bleven Qua punten redelijk bijEn toen was het alweer middag pauze, na de pauze wilden ze ons dus die sectie laten rijden met die te steile afgang, dacht het niet dus, gezamenlijk weigerde de gehele S4 om dit te doenDus kregen we een volgende sectie, wederom een schuine helling met wat onmogelijk te nemen poortjes hier en daar en een heel vervelende dwars op de rijrichting schuine ingangspoort.Als eerste moest herman anzini met zijn steyer, en hij ging wel erg schuin, maar belande uiteindelijk halverwege door een poortje heen, daarna was er een steile helling omhoog maar wonderlijk genoeg probeerde hij deze niet eens.Hij gaf op halverwege de sectie en ging beneden door het afsperring er uit.Toen was het onze beurt, eerst zouden wij meteen na de ingang recht naar beneden gaan en daar een poortje rijden, maar we kwamen meteen al weer verkeerd uit, dus als nog die hele dwarse schuine helling, maar ook voor deze kwamen we nu erg beroerd uit.Voorzichtig doorgaan maar en na enige spannende momenten waarbij de bilspieren regelmatig verkrampte kwamen we weer op controleerbare stukken.Ook hetzelfde poortje nog genomen als herman, nog geprobeerd een stukje omhoog te komen maar dit gaf niet het gewenste resultaat, dus ook de sectie voortijdig verlaten.De toon was gezet, iedereen deed hetzelfde, maar toen kwam udo met zijn krachtpatser.Het eerste deel deed hij iedereen na,maar toen reed hij gewoon even omhoog, alsof het een horizontale weg was.Hierna moest jan met zijn ural nog en die deed het kunstje na, met het gemak van een klipgeit reed hij omhoog, met de minste pk,s, onze mond viel open.Een nieuwe sectie en toen was het de beurt aan ons om als eerste de toon te zetten.Weer op de helling, we waren er nu toch, een sectie met slingerende poortjes naar beneden en een tweetal omhoog.Die naar beneden baarde ons de meeste zorgen, erg zijdelings schuin en grillig als een slang met darmklachten.Maar wij reden deze sectie goed, bijna alle poortjes gereden, en zelfs een door iedereen onhaalbaar poortje omhoog namen wij nog mee in deze klim, zelfs de uitgang haalde we.Dat we een goed plan hadden bleek uit het feit dat iedereen onze route reed.Dit was de laatste van deze dag, het was inmiddels ook al 7 uur in de avond geworden, we waren de laatste klasse die nog reed.We stonden heel dicht bij elkaar, Qua punten dan.Tussen nummer een en vijf was maar een verschilvan 100 punten, behalve Holger, hij wist zich met een paar honderd punten meer in de hogere regionen te handhaven.Het werd koud en diverse regen buien teisterde ons, dus besloten we maar met zijn alle een pizzaria op te zoeken, en na een korpuleus maal genoten we de ons toekomende nachtrustIn het renners kwartier was het heel erg rustig, koud en guur.Zaterdag morgen, tweede wedstrijddag, om 8.45 uur rijders bespreking, om 9 uur van start.We zouden ons naar een betere dan de vijfde klassering toe kunnen werken.In de eerste sectie van deze dag kwamen wij als laatste aan de start, dus we konden lekker lang afkijken en leren van de fouten van andere.Onze commissaris deze dag was jurgen, geen favoriet van ons.De sectie was eens niet op een helling maar er zat een gemene korte opgang in en het rangeren werd bemoeilijkt door de kleine ruimte.Toch stonden er een negental poorten in die allemaal wel te nemen warenHolger die als eerste starte werd al snel gediskwalificeerd door te veel richting wissels.De volgende was phillipp met zijn faun, phillipp wil nog wel een midden in de setie staan en dan toetert hij ter aanduiding dat hij niet meer weet wat hij moet doen.Meestal zie je dan meerdere bereidwillige conculega,s zich nerveus naar het lint spoeden om hem de helpende hand te bieden.Mij ergert dit, dat je elkaar zo nu en dan een beetje helpt is oké, maar phillipp maakt er een potje vanMaar het is niet verboden, ik zelf maak verkondig dan de mening dat we geen rijschool zijn en dat we ieder voor onszelf rijden, meestal zie ik dan verlegen blikken van mijn mede strijders.Pillipp verliet ook vroegtijdig de sectie en zo verging het iedereen wel zo,n beetje.Niemand hat de uitgang nog bereikt, Herman Anzini zijn Steyer werd afgesleept met een kromme stuur cilinder en toen was het de beurt aan ons.Wij reden goed, steile opgang redden we niet, maar als eerste rede wij door het uitgangspoortje.Wij zaten zo ineens in de top drie, als we dit vast konden houden…….De volgende sectie, groot niet veek poortjes maar wel een steile helling omhoog.Zag er goed uit, we hadden een goed plan, zelfs een slimmigheidje waardoor we wellicht nog verder zouden stijgen in rangorde.Iedereen reed redelijk makelijk tegen de helling op en weldra mochten wij onze kunsten vertonen.Maar het lot besliste anders, vlak voor wij het strijdperk zouden betreden gingen de hemel sluizen maximaal open en een regenbui waar Noach jaloers op zo wezen was ons deel.De helling werd zo glad als de hellingen bij spel zonder grenzen en het stijgende vermogen van de magirus was nihil te noemen.Plan B viel ook in duigen omdat de alternatieve helling ook niet te trotseren viel.De donderwolk beperkte zich niet tot de lucht alleen, in de cabine van de jupiter pakten zich ook donkere wolken samen.Enigszins woest en het G woord uitbrakend zijn we de sectie uit gegodverd.Zelfs Wil liet zich enige krachttermen ontvallen en ik ben maar even verderop tot rust gekomen Zo waren we weer 600 strafpunten rijker, en zelfs holger brouwers werd nu een concurrentMarianne zij heel voorzichtig dat het universum ons niet goed gezind was, dat dan weer welEn het hele gebeuren werd gevolgd door een Yannick, een vriend van Dave, met zijn vader Mark, die hadden de afstand zaanstad –nurburgring getrotseerd om vervolgens een stel rokend auto,s maar vooral rokende mensen te zien. Maar ze genoten wel van het hele trucktrial spektakel. Het was al was alweer middag pauze en ik heb mijn teleurstelling verdronken in de chocomelk.Gelukkig had els verse broodles meegenomen uit het durp, dit maakte veel goed.Na de pauze volgde er een sectie met veel stenen waarop we natuurlijk ook weer bleven hangen,Op aanwijzingen van jan borzym wisten we op het laatste moment nog los te komen anders had holger ons zeker voorbij gekomen.In deze sectie werd Udo Heidenreich gediskwalificeerd, wat hem zijn eerste plaats in het klassement zou kosten.Na deze sectie kregen we nog een steile afdaling met onderaan nog wat poortjes over een paar keien heen.Wij hebben deze keien gelaten voor wat ze waren, het was niet mogelijk om de achterstand in te halen.Jan borzym wist met zijn ural om over de keien heen te komen, als enige en hij wist Herman anzini hiermee van de eerste plaats te verdrijven, herman lukte het niet om om over de keien te komen, evenals Udo, die op plaats drie eindigde.Wij bleven steken op de 5e plaats, een na laatste, Holger stond met een paar honderd punten nog achter ons.Het wrange is als je naar de einduitslag kijkt en dan 400 punten eraf trekt, een gemiddelde van de gladde helling proef, dan zouden we derde zijn geworden, geworden ja en niet zijn, dat is het verschil.Maar…. Alles is nog heel, en dat is ook wat waard, grrrrrrr.Ron van GemerenJuli 2009