EK trucktrial 2008
4e verreden wedstrijd
4-5-6 september
Nieder-Ofleiden / Duitsland
Wat is nu een “steinexpo” dat was de vraag die wij ons stelden toen mijn broer Wil en ik op weg waren naar Nieder Ofleiden in Duitsland. hier werd de 6e wedstrijd in het EK serie trucktrial verreden, en nog wel op donderdag, vrijdag en zaterdag, wel wat vreemde dagen, normaal worden de wedstrijden op zaterdag en zondag verreden. Toen wij op woensdag middag arriveerde werd ons duidelijk wat een steinexpo is. Het is dus niet een expositie van stenen of een beurs voor diamant handelaren. Evenmin een expositie over damstenen door de eeuwen heen. In een van europa,s grootste basalt steen groeve in het hessense Nieder Ofleiden was een beurs georganiseerd waarin machines en apparatuur werd geëxposeerd welke worden gebruikt in de steenverwerkende3 industrie. Dus alles wat gebruikt wordt van steen tot stof was aanwezig. Shovels en dumpers in alle maten en soorten, steen brekers en vermalers, lopende banden, springstoffen, water vernevelaars tegen stuiven, banden, vrachtwagens en verzin maar wat er zoal nodig is in deze tak van industrie. Nog nooit hadden wij zo,n grote en imposante expositie gezien In het decor van deze gigantische expositie werd dus een EK trucktrial wedstrijd gehouden Door de trucktrial organisatie was ons gevraagd of wij een dag eerder wilde komen ivm demonstratie rijden op woensdag middag. Uit elke klasse was er een wagen, en in een speciaal uitgezette sectie reden deze wagens een rondje met op de bijrijder stoel een door de trucktrial organisatie OVS uitgenodigde mensen van de Steinexpo om te ervaren hoe het is om met een wedstrijd truck door een moeilijk terrein te rijden. Veel mensen reageren verrast op het rijden in een geprepareerde truck en verbazen zich over de kracht en mogelijkheden waarmee deze mastodonten zich voortbewegen Deze demonstratie was om de mensen van de steinexpo te interesseren in trucktrial, om zo wellicht toekomstige sponsoren te vinden.
Op de bovenste laag van de steengroeve waren de secties uitgezet, de grondsoord bestond uit kleine stenen en een soort klei, gele klei en zand. De weergoden hadden zo hun eigen idee over lekker weer want regelmatig viel er een bui regen en de temperatuur was ook beneden peil, zo,n 15 graden Een gronsoort waar onze magirus deuts jupiter 6×6 zich prima in thuis voelt. Wij zijn een van de lichtste wagens in de standaard 4 klasse, ongeveer 6,5 ton wegen wij, terwijl het merendeel van onze groep zo tegen de 10 ton aanleunt. Alleen een ural van het duitse team Borzym is iets lichter dan onze wagen. Om 9,30 uur op donderdag moesten we al paraat staan en na een korte rijders bespreking konden we al aan de bak. We hadden een gunstige loting en mochten als laatste starten. Dit geeft meestal een voordeel, niet altijd maar je kan wel zien wat je concurrenten er van bakken Deze eerste sectie zag er redelijk eenvoudig uit, 10 poortjes en geen onoverkomelijke hindernissen, alleen wat kleine klimmetjes. Maar schijn bedriegt, de ural starte als eerste en tot ons aller verbazing bleef hij overal steken en kon bijna geen poortje rijden. Wij stelden ons plan ook maar een beetje bij, maar elke nieuw startende auto kwam iets verder. Voor ons moest team Brauwers starten met zij iveco 6×6. Dit team had splinternieuwe banden op hun truck, Michelins met trekker profiel Team Brauwers is ook het enige team die beroepsrijder is, dus heeft hij michelin maar even lief aangekeken en een paar banden losgepeuterd. Dit was dubbel geluk voor ons want met zijn nieuwe banden effende hij mooi het pad voor ons. Wij konden deze sectie met weinig kleerscheuren doorkomen, alle poortje gereden, alleen een paar aangetikt. Dit resulteerde in 66 strafpunten, terwijl de eerste startende meer dan 500 punten had. En de rest zat hier tussen in, wij waren dus wel de beste. De volgende 3 proeven konden we ook goed meerijden en 2 daarvan ook weer als beste. Zo stonden we op donderdag avond op een eerste plaats. Maar zoals ik inmiddels geleerd heb moet je nooit een wild konijn aanlijnen als de boer blauwe klompen aan de wagen heeft hangen als de gele auto grijs is, kortom nix is zeker tot het laatste poortje gereden is. En wij moesten natuurlijk ook nog als eerste starten, en dat gooit nog wel eens roet in het succes.
Op vrijdag gingen we al om 9 uur van start, gelijk met de opening van de expo De eerste proef was wel een moeilijke, er zat een hele steile afdaling in welke ons niet goed beviel. Wij hadden als 2e startende wagen besloten om deze afdaling niet te nemen, we zouden dan wel 2 poortjes missen maar dat zou beter zijn dan de good old magirus bloot te stellen aan een vroegtijdig ongewenst einde van deze wedstrijd. Onze voorganger de iveco liet deze afdaling ook liggen, dus dat sterkte ons ook al in de overtuiging om het niet te doen. Naderhand zou alleen het Oostenrijkse team van Kröpfel met Herman Anzini aan het rad deze moeilijke pasage doen die wonderwel net aan goed afliep. Maar in de euforie vergat hij een ander poortje zodat hij er nix mee won. In deze sectie scoorde wij slecht, bijna de meeste strafpunten. De volgende sectie moesten wij als eerste en het was nog nummer 13 ook. Ik zag alweer leeuwen en beren maar deze sectie bestond maar uit 4 poortjes en geen moeilijke passages. Het lot was weer met ons en we mochten samen met nog 2 anderen daze proef achter ons laten met 3 strafpunten, het hoogste was hier toch 43 punten. Het werd nu echt spannend, onze directe concurrent, Phillipp met zijn 50 jarige Faun 6×6 zat op onze hielen, het verschil tussen onze 1e plaats en Phillipp was 39 punten, een paaltje omrijden en hij zou ons voor zijn. Maar wij hadden onze eerstye start gehad en Phillipp moest dat nog krijgen. De volgende secties liepen we verder uit op Phillipp, doordat hij als eerste in deze sectie moest starten met een erg schuine passage waar hij niet zo goed in is. Wij joegen de magirus hier wel doorheen waardoor we weer iets steviger in het win zadel kwamen te zitten. De laatste sectie van deze dag reden wij weer als beste, de 10 poortjes deerde ons niet, een was te moeilijk maar dat gold voor iedereen, en een andere reden wij met succes waar ander bleven hangen Er zat een hindernis in waarbij we van een 2 meter hoge afgang een diepe waterput in moesten duiken. Ook deze pasagge namen we goed, dit gold niet voor het Oostenrijkse team Kotterer, michel stuurde zijn groene mercedes 6×6 met 600pk ook de poel in maar kwam vast te zitten op een onder water zittende steen. Met zijn cabine tot bovenkant raam in het water en er niet uit komen met de wagen. Een akelige plek om vast te zitten. Sinds dat gebeuren heeft hij de naam van U boot kapitäin Aan het einde van de dag stonden we nog steeds op een eerste plaats. Normaal is de wedstrijd na 2 dagen afgelopen, maar nu moesten we ook nog op zaterdagmorgen rijden. Dus die eerste plek was nog niet zeker, ondanks dat iedereen ons al begon te feliciteren. Ik durfde er toch nog niet aan te denken. Al vaker had ik gezien dat het in de laatste proef fout kon gaan en je van een 1e naar een 4e plek kon vallen. Zaterdag morgen moesten we nog een sectie rijden, we kregen weer de water sectie, alleen was de rijrichting van de poortjes omgedraaid. En het had de nacht geregend dus de klei was als zo glad als ijs. De eerste wagen, de U boot van Michel kotterer moest als eerste en hij gleed alle kanten op. Totaal geen enkele tractie te bekennen, hij werd ook gediskwalificeerd doordat hij te veel van richting wisselde. Daarna mocht de Steyer van Herman Anzini aantreden en ook deze wagen gedroeg zich als een dronken schaatser door de sectie, ook diskwalificatie. Wij zagen het lijk al drijven, en we begonnen toch wel serieus nerveus te worden Als 4e moesten wij aanvangen en wonderwel gedroeg onze wagen zich prima in deze sectie Wij rijden met minder lucht in onze banden dan andere en wij zijn ook lichter, misschien daardoor. Alles wat we wilde lukte gewoon, ook een erg schuin gestoken poortje wisten wij te trotseren, en ik wist dat Phillipp deze nooit zou nemen, waardoor onze inmiddels ruime voorsprong niet meer in te halen zou zijn en deze wetenschap deed ons de broek bollen. Alle ander wagens konden ons ook niet meer inhalen , dus eindelijk moest het eens zo zijn
Wij hadden de eerste plaats !!!!! Alles liep zoals het lopen moest, een goede loting, goede grondsoort, een beetje geluk Maar we reden ook de sterren van mijn hemel, ook de samenwerking met mijn broer gaat steeds beter, je moet toch aan elkaar wennen, en na 3 wedstrijden begint hij er goed in de trucktrial wereld mee te draaien. Een mooiere wedstrijd als deze hadden onze ouders zich ook niet kunnen wensen, als grootste fan waren zij ook afgereisd naar dit oord om ons te zien zegevieren. Voor ons was dit de laatste wedstrijd van het seizoen, er is noch een wedstrijd in oostenrijk. Deze is te ver weg, het budget en tijdgebrek laten het niet toe om hierheen te gaan. Wij kijken terug op een mooi seizoen, welke wederom door onze sponsoren, schoehuijs bedrijfswagens uit zaandam en oliehandel van Megen uit zaandam mogelijk is gemaakt. Het lijkt wel televisie maar het is nu eenmaal zo.
De plannen voor volgend jaar zijn in grote lijnen al bekent, moeten nog geraffineerd worden
Ron van gemeren
Sept 2008
