De eerste is ook de laatste………
Wormer 8 mei 2015
Beste vrienden
Misschien was ik wat stil, er is iets wat ik nu wel vertellen wil……… Ik hou er mee op, ik schei er mee uit.
Met een gevoel van weemoed wil ik vertellen dat het Dutch trucktrial team Wheels over te world de laatste sectie heeft gereden. Al meerdere malen heb ik er over gedacht om te stoppen met het hele circus, maar elke keer was er toch weer één of andere motivatie om toch weer door te gaan. Vorig jaar heb ik zelfs mijn transport nog aangepast en vernieuwt, de magirus een grote opknapbeurt gegeven.
Dit besluit gaat mij niet makkelijk af en is zeker niet vanzelfsprekend.. Lang heb ik erover na gedacht, het is een strijd tussen de beslissing nemen en mijn gevoel. En mijn gevoel vind het heel moeilijk en ik weet dat ik het ook zal missen, maar dit zal slijten.
Meer dan twintig jaar heb ik in de trucktrial scene rond gemodderd, ben in diverse teams bijrijder geweest, heb als rijder gereden, ben gastrijder geweest, heb met mijn kop diverse televisie programma’s ontsiert, kranten en tijdschriften verveeld en heb vanaf 2000 tot nu met mijn eigen team de secties kapot gereden. Samen met frank Langenberg reden wij in 1993 als eerste Nederlandse trucktrial team mee in het EK trucktrial, in 1994 werden wij met de Gamacoat Europees kampioen in de klasse S3, net voor het oostenrijkse team van Rudi Reicher Sr. Vele teams heb ik zien komen en gaan, en van de oer teams is er een enkeling nog actief in de trucktrial.  Sinds vorig jaar Sepp Auinger, een truck trialer van het eerste uur zijn truck op long parking gezet heeft  heb ik de titel van langst mee rijdende actieve deelnemer gekregen, maar niet voor lang
In al die jaren heb ik ook het aantal Nederlandse deelnemers explosief zien groeien en ook weer zien afnemen, ik ben de laatste der Mohikanen, de laatst actieve nederlandse truckrialer stopt er mee. Wellicht komen er nog nieuwe teams uit Nederland in de toekomst. Vorig jaar heeft de OVS haar vijventwintig jarig jubileum gevierd, ik was daar ook bij. Samen met vrienden, ander teams  en diverse oud rijders en strijders, die speciaal hiervoor gekomen waren. Bij dit memorabele moment is de gedachte om te stoppen verder binnen geslopen en heeft mij niet meer los gelaten.
Met Dave naast me als bijrijder hebben we de laatste jaren ons team naar grotere hoogte weten te brengen, steeds meer reden we ons in de prijzen, en ook een aantal eerste plaatsen zijn ons ten deel gevallen, Dave wist mij soms te motiveren om anders naar de dingen te kijken. Ook dit maakt de keus om te stoppen minder makkelijk, maar stoppen op het hoogtepunt schijnt een mooi ding te zijn. Ik heb Dave aangeboden om plaats te nemen achter het stuur maar Dave wil zijn eigen route rijden
Stoppen met iets wat leuk is , is geen drama. Het geeft ruimte voor nieuwe dingen, ik laat mij verrassen wat er op mijn pad gaat komen.
Ron van Gemeren, Mei 2015
Bij een afscheid horen ook bedanken, de volgende mensen hebben mij geholpen, bijgestaan of op welke manier dan ook gemotiveerd om deze sport te bedrijven:
- Mijn vader en moeder, trouwste fans, indien mogelijk altijd er bij, soms financieel ook enige motivatie. J
- Philipp Facking, Philipp belde mij ergens in 99 op om te zegen dat er een magirus te koop stond, welke ik voor een zacht prijsje mocht kopen, en het zo mogelijk maakte om een eigen auto te bouwen. Diverse onderdelen sponsorde Philipp mij, ook hij was een van de mensen die mij wist te motiveerden
- Han en Fennie Bussink, Han heeft de magirus toen uit duitsland weggehaald en naar mijn huis gebracht, ook de eerste wedstrijden zorgde Han voor het transport van de magirus en leende mij zijn bus om met caravan naar de wedstrijden te kunnen rijden.
- Frank Langeberg, grote inspirator voor mij, ook door hem kwam ik in aanraking met het trucktrial, met hem vormde ik ook het aller eerste nederlandse trucktrial team
- Frank Peeters, deze heeft mij in het prille begin enorm bij gestaan om de magirus om te bouwen tot wat hij nu is.
- Leon de wit, leon is ook een inspiratie bron, ook mede door hem kon ik ander materiaal aankopen om de magirus te transporteren, ook heb ik dankbaar gebruik gemaakt van zijn werkplaats en expertise.
- Dave, mijn zoon en zonder andere te kort te doen mijn beste navigator ooit. ook door zijn toedoen heb ik nog enkele jaren door gereden , anders was ik wellicht eerder al gestopt. Hij was ook een grote hulp bij het ombouwen en repareren van het materiaal. Jammer dat hij niet met mijn wagen het traject wilde voortzetten, Dave gaat zijn eigen weg
- Wil, mijn broer, als bijrijder fijn om mee te rijden, gaf mij zekerheid en het is  ook heel leuk om met je broer op pad te gaan
- Ton Stoker, met ton heb ik samen een team gevormd nadat ik met frank L gestopt was, met ton heb een tatra 815 omgebouwd en samen hebben we in een oeroude Renault trekker door heel Europa gereden, tot in Spanje aan toe, mooie jaren met ups en downs veel geleerd die tijd, kijk er met een fijn gevoel op terug
- Wilma warner, wilma was mijn vriendin en navigator van het eerste uur, toen ik samen met Frank L uit tactisch oogpunt een dubbelstart ging maken met de gamacoat was wilma mijn navigator al,. Dit is zo gebleven tot 2006, toen zijn wij uit elkaar gegaan en ben ik met andere bijrijders gaan rijden.
- inval navigators: Frank Dekker, Bouk Schellingerhout, Jan de lange
- Robert en Karin Eberlein, in de latere jaren heeft Robert ontelbare foto’s gemaakt van onze auto, en teruggekomen in Nederland lag er meestal al een dvd met foto’s in de bus, elke keer weer en hij wilde er nooit iets voor hebben. Ik heb Robert en Karin als een stel lieve en warme mensen leren kennen
- Herman Schoehuijs, Herman heeft ons al eeuwig bij gestaan, helpen met onderdelen, apk keuren van het transport materiaal, advies en enthousiasme. Dit deed hij al bij frank, later met team stoker, en tot op heden bij mij, zonder Herman was het een stuk lastiger geweest.
- Oliehandel Anton van Megen,al jaren een trouwe sponsor die mij van de broodnodige brandstof en smeerolie voorzag, ook zonder hem zou het allemaal wat ingewikkelder zijn geweest.
- Alle helpers en commissarissen die in de loop der tijden en nu nog bij weer en onweer hun beoordelingen maken. De mensen die de secties opbouwen en daarna weer afbreken, de locaties regelen en alles wat er bij hoort
- Klaus Peter Kessler, Klaus wist wat er speelde in trucksport land, vele artikelen heeft hij over ons geschreven, en je kon lezen dat hij de mensen kon, veelal persoonlijk, hij was niet zomaar een journalist maar een man met passie voor de sport, ondanks zijn verslechterend gezondheid was hij er heel veel bij. En als hij er niet bij was schreef hij de stukken alsof hij er wel geweest was, en altijd klopte het. Helaas heeft Klaus zijn laatste artikel geschreven, kortgeleden kregen we het bericht dat hij overleden is, het zal een stuk stiller zijn bij de wedstrijden
- En natuurlijk Wietske, mijn meisje , de laatste jaren is zij altijd mee, zij heeft de taak op zich genomen om ons zo goed mogelijk te verzorgen, mee te rijden naar de wedstrijden toe en te helpen met de weg te zoeken, en natuurlijk brengt zij een berg gezelligheid en vooral humor. En zij helpt mij regelmatig om eens anders naar de dingen te kijken, en dat heb ik wel eens nodig.
- En dit kan niet missen, iedereen die zich aangesproken voelt en die ik vergeten ben